Bu yazıda Şanlıurfa’nın Siverek ilçesine gidiyoruz. Orada, Siverek’e 35 km uzakta bir Gürakar Beldesi var. Gitmesek de kalmasak da o belde bizim beldemiz...
Şanlıurfa'nın Siverek İlçesi'ne bağlı Gürakar Beldesi'ne yaptırılan 8 derslikli okul ve 4 adet lojman inşaatı 2006 yılında tamamlanmış. Bu okulda, 13 yaşında MÜNFERİT (!) bir Burhan KODAK yaşarmış. Tanımasak da görmediysek de bu çocuk bizim çocuğumuzdur.
Günümüzde, Başbakan ve dolayısıyla Milli Eğitim Bakanı için “çok üzüldük ama MÜNFERİT olaydır” olmaktan ileri gidemeyecek Burhan KODAK artık ölüdür.
İlköğretim öğrencisi Burhan, sınıf arkadaşları ile okulun yan tarafında bulunan düz alanda futbol oynarken arkadaşları ile arasında tartışma çıktı. Olabilir... Bu yüzden çocuklarımıza öfke kontrolü, uzlaşma yöntemleri, haklar gibi yaşam becerilerini okullarda öğretiyor olmamız gereklidir.
Eğitim sistemimiz bunları içermediğinden, bu gibi işler Milli Eğitimimiz tarafından kendileri de cahil olan ebeveynlere bırakıldığından, akranlar arası tartışma kısa zamanda fiziksel şiddete dönüşünce, taş ve sopalarla darp edilen Burhan hastanede yaşamını yitirdi.
Küçüğün ardından ağıtlar yakıldı...
Jandarma kan davası başlayabilir telaşına kapıldı.
Siverek Kaymakamı ise Adli Tıp Kurumunda yapılan otopside, "ölümün darptan kaynaklanmadığını", öğrencinin kalp krizi sonucu yaşamını yitirdiğinin belirlendiğini bildirerek üstünde atılı bulunan toplumu eğitme, bilinçlendirme ve suçu önleme sorumluluğunu hafifletme yoluna gitti...
Zoru başarmayı hedefleyen aklı selim, sorumluluk sahibi olanlar ise okulların çocuklar için güvenli olup olmadığını çoktan beri sorgulamaktadırlar.
Okullar çocuklar için güvenli değil. Nereden mi biliyorum? Öncelikle ben, IQ ve EQ gözü iyi gören bir anneyim. Sonrasında, akranlar arası şiddet konulu bir durum tespit araştırmasının analizini yaptım.
2007 yılında, Marmara Üniversitesi öğrencilerinin saha çalışması ile İstanbul il merkezi ve ilçelerinde 24 okulun Lise 1 ve Lise 2 sınıflarından toplam 10.094 örneklemle gerçekleştirilen, “Okullarda Akranlar Arası Kabadayılık Durumu ile Adolesanların Tutumlarının Tespiti” kalitatif çalışmasının sonuçları sorunu gözümüze sokar nitelikte çıktı.
Çalışmanın amacı, adolesan akranlar arasında kabadaylık kavramı açısından okullarda durum tespiti yapmak ve adolesanların düşünce ve davranışlarını ölçümlemekti. Çalışmada adolesanların; (1) aileleriyle birlikte demografik özellikleri, (2) mağduriyet durumları, (3) kabadayılık uygulama durumları, (4) kabadayılığa karışma nedenleri, (5) okulda kendilerini güvenli hissetme durumları, (6) ailelerin tutumları/düşünceleri ile, (7) okullarda görülen kabadayılığın şiddet derecesi gibi göstergelerle risk altında bulunma ve sosyal dışlanma durumları tespit edildi.
Önce akranlar arası kabadayılık kavramını tanımlamakla başlayalım; Birbirini tanıyan, aynı yaş grubu bireylerden fiziksel ya da sosyal yönden güçlü olanın diğer(ler)ine istediğini zorla yaptırmak için uyguladığı, tekrarlanan; sözel, fiziksel ya da duygusal istismara kabadayılık denir (Gezer, 2008).
Sevgili Burhan’ın ardından sosyal politikaların oluşturulmasına katkıda bulunmak ve toplumda bilinç oluşturmak üzere gerçekleştirilen kapsamlı çalışmanın sonuçlarını çok kısaca da olsa burada özetlemek sayfalar alacaktır. Bu sebeple Burhan’ın olayını politik açıdan MÜNFERİT olarak değerlendirmenin önüne geçebilmek için sadece şu hususlara dikkatinizi çekmek isterim;
Örneklem, %92,32 oranında 14-17 yaş grubu ağırlıklıdır.
Örneklemin, %43,02’sinin (n=4342) en az bir kere okul arkadaşlarına karşı kaba kuvvete (fiziksel şiddet) başvurduğu anlaşılmıştır.
Örneklemin, %30,52’sinin (n=3081) en az bir kere mahalle arkadaşlarına karşı kaba kuvvete başvurduğu anlaşılmıştır.
Bu veriler ışığında, olayın münferit olarak damgalanması zalimliktir.
Keşke Burhan’ın oyunu ölümü ile bitmeseydi çünkü ölümün kokusu uzun zaman önce Ankara’yı sarmış olmalıydı.
Keşke Burhan’ın ölümü politik kar-zarar ilişkisi olarak yorumlanmayabilse.
Ama nerede o yürek...
Kaynak gösterimi: www.0-18.org
Yorumlar