Değişmeden kalamayız. Su değişmedi. Milyonlarca yıl önce dinazorların içtiği su ile bizim kullandığımız su aynı.
Su dünyada likid, katı ve buhar halinde olabilen tek element. Bir başka ilginç bilgi ise dünyanın varoluşundan günümüze su miktarında hiçbir değişiklik (azalma, çoğalma) olmaması. Su form değiştiriyor ama asla yok olmuyor.
Ankaralıların su yoksunluklarını gördükten sonra su konusuna kafa takmamak mümkün değil. Sınırsız internetime girdim ve okudum okudum...
Dünyadaki tüm su miktarının sadece %2.8’i tatlı su, %97.2’si tuzlu su. Tüm suların %0.6’sı yeraltı suyu ve %0.01’i göller ve akarsularda. Bu suların bir kısmını kullanabiliyoruz. Suların %2.2’si buzul ve %0.001’i ise su buharı formatında.
Bir yılda kullanılan suyun yarısı dış mekanlarda kullanılıyor. Bahçe sulamak, araba yıkamak, havuz doldurmak gibi işler...
İç mekanda ise su en çok banyoda kullanılıyor. En fazla zaiyatı diş fırçalarken, tuvaletin sifonunu çektiğimizde veya uzun uzun duş alırken veriyoruz. Uzun uzun duş almaya hatta ördek gibi günde 3-4 kere duş almaya bayılanlardanım. Üstelik bunun bir lüks değil görevim olduğuna kendimi ikna etmişim bir kere. Biraz da terapi durumları sözkonusu. Suyla dinlenirim. Ne kadar kızgın olursam olayım duştan mutlu çıkarım. Bu israfımı seviyorum. Sevebilmeye devam etmeyi umuyor ve diliyorum.
Susuz kalmanın dışında bir de suyun kirletilmesi konusu var. Hep kabahati sanayi tesislerine buluruz ama özellikle son yıllarda alınan hukuksal tedbirlerle her işletme atık arıtma tesisine kavuşturuldu. Kaçaklar olabilir ama o konu Devletimizin emri ve kontrolü altındadır (!) Oysaki çuvaldızı kendimize batırmalıyız. Artık kullanılamaz kızartma yağlarımızı nereye boşaltıyoruz, lokantalar nereye boşaltıyor. Gıda sektörünün büyüklüğünü düşünün ve daha başka suçlu aramayalım. Tabii tarlalarda kullanılan ve yağmurla akıp sulara karışan kimyevi gübre ve haşere ilaçları da hiç unutmadan.
Çevreye verdiğimiz zarar da bir çeşit çocuk istismarı değil mi? Çocuğa zarar vermek için ille de pedofil olmak gerekmiyor.
Suya tapınmak istiyorum.
Su dünyada likid, katı ve buhar halinde olabilen tek element. Bir başka ilginç bilgi ise dünyanın varoluşundan günümüze su miktarında hiçbir değişiklik (azalma, çoğalma) olmaması. Su form değiştiriyor ama asla yok olmuyor.
Ankaralıların su yoksunluklarını gördükten sonra su konusuna kafa takmamak mümkün değil. Sınırsız internetime girdim ve okudum okudum...
Dünyadaki tüm su miktarının sadece %2.8’i tatlı su, %97.2’si tuzlu su. Tüm suların %0.6’sı yeraltı suyu ve %0.01’i göller ve akarsularda. Bu suların bir kısmını kullanabiliyoruz. Suların %2.2’si buzul ve %0.001’i ise su buharı formatında.
Bir yılda kullanılan suyun yarısı dış mekanlarda kullanılıyor. Bahçe sulamak, araba yıkamak, havuz doldurmak gibi işler...
İç mekanda ise su en çok banyoda kullanılıyor. En fazla zaiyatı diş fırçalarken, tuvaletin sifonunu çektiğimizde veya uzun uzun duş alırken veriyoruz. Uzun uzun duş almaya hatta ördek gibi günde 3-4 kere duş almaya bayılanlardanım. Üstelik bunun bir lüks değil görevim olduğuna kendimi ikna etmişim bir kere. Biraz da terapi durumları sözkonusu. Suyla dinlenirim. Ne kadar kızgın olursam olayım duştan mutlu çıkarım. Bu israfımı seviyorum. Sevebilmeye devam etmeyi umuyor ve diliyorum.
Susuz kalmanın dışında bir de suyun kirletilmesi konusu var. Hep kabahati sanayi tesislerine buluruz ama özellikle son yıllarda alınan hukuksal tedbirlerle her işletme atık arıtma tesisine kavuşturuldu. Kaçaklar olabilir ama o konu Devletimizin emri ve kontrolü altındadır (!) Oysaki çuvaldızı kendimize batırmalıyız. Artık kullanılamaz kızartma yağlarımızı nereye boşaltıyoruz, lokantalar nereye boşaltıyor. Gıda sektörünün büyüklüğünü düşünün ve daha başka suçlu aramayalım. Tabii tarlalarda kullanılan ve yağmurla akıp sulara karışan kimyevi gübre ve haşere ilaçları da hiç unutmadan.
Çevreye verdiğimiz zarar da bir çeşit çocuk istismarı değil mi? Çocuğa zarar vermek için ille de pedofil olmak gerekmiyor.
Suya tapınmak istiyorum.
Çocuklarımızı suya saygılı kılmak istiyorum.
Yorumlar